قرن هاست که افراد پرتره خودشون رو نقاشی می کنن یا از خودشون عکس می‌گیرن و به این شکل خودشون رو به دنیای اطراف میشناسونن.در دنیای امروز سلفی ها بخاطر سرعت و راحتی که دارند، دنیای عکاسی پرتره رو متحول کردن و در زندگی ما حسابی فراگیر شدن.سلفی Selfie اصطلاحا به عکس‌هایی گفته میشه که کاربر با وب‌کم یا دوربین گوشی تلفن هوشمند از خودش می‌گیرد و اون رو در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک میذاره.

گسترش شبکه‌های اجتماعی و رواج استفاده کاربران از عکسای خودشون در این شبکه‌ها، باعث شد واژه سلفی از چند سال پیش مورد استفاده قرار بگیره و در سال 2013 به دایره واژگان لغت‌نامه معروف آکسفورد وارد و به عنوان پرکاربردترین لغت سال نیز معرفی بشه.

اما چه موقع یک عکس سلفی ساده و سرگرم کننده تبدیل به اختلال روانی و وسواس میشه؟ اگر دائما گوشی موبایل توی دستتونه و در حال عکس گرفتن از خودتون هستین احتمالا دچار سلفیتیس شدین!

سلفیتیس چیست و آیا شما هم از اون رنج میبرین؟
تحقیقات انجمن روانپزشکی آمریکا نشون میده تمایل بیش ازحد بعضی از کاربران شبکه‌های اجتماعی به عکسای سِلفی، میتونه ناشی از یک نوع ناهنجاری ذهنی باشه که به اون "سلفیتیس" گفته میشه.
سلفیتیس (selfitis) به معنای « تمایل وسواسی- اجباری برای گرفتن عکس از خود» است که اولین بارتوسط انجمن روانپزشکی آمریکا در سال ۲۰۱۴مطرح شد و در دسته اختلالات روانی جای گرفت.ابتدا بیشتر شبیه به شوخی بود، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شد و مقاله‌ای از دو محقق در مجله بین المللی اعتیاد و سلامت روانی منتشر شده که نشون میداد این بیماری جدی و واقعی ست.
 این انجمن ، بروز سلفیتیس رو ناشی از کمبود اعتماد به نفس افراد عنوان کرد و این اختلال رو در سه سطح مرزی، حاد و مزمن دسته بندی کرد.به این صورت که  :

۱- اگر روزی سه تا عکس سلفی از خودتون میگیرین، اما اونها رو در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک نمیذارین، در رده‌ی سلفیتیس مرزی قرار دارین  .

۲- روزی حداقل سه عکس از خودتون رو به این شبکه‌ها ارسال می‌کنین، دچار اختلال سلفیتیس حاد هستین.

۳- اگر اشتیاق غیر قابل کنترلی برای گرفتن روزانه شش عکس از خود و ارسال اونها دارید، شما دچاراختلال سلفیتیس مزمن هستین .

انجمن روان‌پزشکی آمریکا اعلام کرده که تاکنون درمان خاصی برای این بیماری معرفی نشده اما احتمالا درمان شناختی-رفتاری (cognitive-behavioral therapy) میتونه موثر باشه.